7 cudów swiata

Petra (ciekawostki)

Zastanawialiście się skąd nazwa Skarbca – pierwszego budynku, jaki objawia się nam po wyjściu z Siq’u? Podobno funkcjonowała legenda, która mówiła, że w urnie na szczycie monumentu ukryte jest złoto Nabatejczyków, a w innej wersji – skarb egipskiego faraona. To ściągało śmiałków, który chcieli przejąć skarb na własność. Byli więc tacy, którzy próbowali rozbić urnę, przez co obecnie wygląda jak podziurawiona od kul. Byli też śmiałkowie, którzy chcieli ją zdjąć ze szczytu, na co mają wskazywać ślady w skale po prawej i lewej stronie od Skarbca, przypominające trochę schody.

Budowa zaczęła się od dachu?

Wyobraźcie sobie, że budujecie dom zaczynając od dachu. Tak właśnie budowali Nabatejczycy. Zaczynali rzeźbić od góry, wbijając rusztowanie w skałę. Następnie opadające na ziemię złuszczone skały zaczynały tworzyć naturalne podłoże dla ówczesnych budowniczych. I tak, schodząc ku dołowi pracą swoich rąk tworzyli misternie rzeźbione fasady grobowców i świątyń, które oglądamy do dzisiaj.

Jak nabatejczycy radzili sobie z wodą?

Prościej niż niejedna polska wieś do dzisiaj.Południowa Jordania jest gorąca i przez większą część roku sucha. Opady w okresie zimowym są dosyć krótkie. Trzeba więc było wymyślić sposób na magazynowanie wody podczas opadów oraz na sprowadzanie wody z odległych miejsc. Ten zmyślny naród, już wiele wieków temu, zbudował bardzo zaawansowany system wodociągów, którym woda dostarczana była z Ain Musa. A także kompleks cystern, w których woda była następnie gromadzona. Nie dość, że w okresie największej świetności miasta ilość wody przypadająca na 1 mieszkańca wynosiła nawet 7 l wody/dzień, to jeszcze badania archeologiczne wskazują, że na terenie miasta był basen (przy Wielkiej Świątyni). Pozostałości systemu rynien i studni możemy oglądać do dzisiaj.